مورتال موزیک

متن آهنگ جواد پورقاسم روزگاران سیاه

ـــــــــــــــ|جواد پورقاسم - روزگاران سیاه|ـــــــــــــــ

روزگاران سیاه روزها ابری و تار
چنان شبهایی بی ماه تباه
قاصدک در زنجیر
چشم‌ها پرده‌نشین پشت دیوارۀ اشک
کاسۀ چشم تهی از لبخند
همگی پژمرده یک به یک افسرده
و نه رغبت که پرنده بال خود بگشاید
روزگاران سیاه روزها ابری و تار
چنان شبهایی بی ماه تباه
ناگهان مرغکی از کنج قفس می‌خواند
ابر خون بارد و خورشید پسش می‌راند
و زمین از خون‌ها دامن دامن گل می‌رویاند
گل امید یأس را می‌راند
طفلک غمزده‌ای می‌گوید
من دگر می‌خندم
با امیدی که مرا می‌پاید